Onur Demir 27 Aralık 2012 Paylaş 27 Aralık 2012 (düzenlendi) 2012 ye girdiğimiz ilk gün şirkette Terfi aldım ve idari yönetici konumunda işime başladım. Büyük iş büyük sorumluluklar getirdi, Buna bağlı olarakta ufaktan maddi sıkıntılar yaşadım gibi ancak çok şükür hepsinin üstesinden gelmeyi başardık. Çok çalışmamın karşılığında istediğim Aslında bulunduğum konumdan Daha alt bir seviye gibi gözüksede aslında öyle olmayan Saha Yöneticiliğine Yani Havalimanı amirliğine geçiş yapmama olanak sağladılar. Yeni Görevimin 1.ayında Oğlum Ahmet Dünyaya geldi. Doğumunun haftasında da Milas'a taşındık ve çok şükür Eşim Oğlum ve Benim Sağlığımız ve Keyfimiz yerinde. Allah Bozmasın. 27 Aralık 2012 tarihinde Onur Demir tarafından düzenlendi 1 Yorum bağlantısı
Mahmut Yıldız 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 2012'ye tek girdim, 2013'e iki kişi olarak giriyoruz. Darısı 2014'e 3 kişi olarak girmeye. 7 Yorum bağlantısı
Mahmut Sayar 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 Güzel bir yıldı benim için. Eşim memuriyete atandı, ben çok sevdiğim fakat iş yükü nedeniyle nefret ettiğim İstanbul'dan Sivas'a tayin oldum, Ağustos ayında göz bebeğimiz Yusuf Kerem dünyaya geldi, Ford Focus sahibi oldum. Tek kötü yanı sosyal hayatımızın sıfıra inmesi, 2-3 bin nüfuslu bir ilçedeyiz (Koyulhisar), denize, avm'ye, gezi parklarına hasret kaldık. Araba aldık kullanacak yer yok, doğalgaz yok, doğru dürüst hastane/banka yok, BİM market dahi yok yahu neyseki 1,5 senemiz kaldı Ankara'ya kavuşmaya... 1 Yorum bağlantısı
Servet Aydın 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 Aman abim,büyük geçmiş olsun,allah rahmet eylesin o kardeşi.. Amin. Geride kalanlar için zor. 1 Yorum bağlantısı
Ersen Tapan 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 Evlendim yuva kurdum ; benden daha iyisi varmı.. 6 Yorum bağlantısı
Nihat Palolu 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 Yükü, yakıtı kurtarmaz 2012 yılı ticari anlamda iyi geçiyordu ki, iki ay önce yanan 25 makinam ve yangında giden bir can kaybı bizi çok üzdü. Mukadderat.. Servet abim çok geçmiş olsun. Yorum bağlantısı
Servet Aydın 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 Servet abim çok geçmiş olsun. Sağ olasın. Biz maddi olarak toparlarız ama ölenin yakınları için maddiyat merhem oldumu bilemiyoruz. Rutin kontrollerim 3 aydan 6 aya çıkartıldı Not: bir tanesi hemen yanı başımızda olmak üzere çok büyük yangınlar çıktı bu sene Sanayi Bölgeleri'nde. Rutin kontrol ? Geçmiş olsun.. Tuzla Deri Sanayi Serbest bölgede Ülker'in Polar xp deposu yandığında can ve mal kaybı yaşamıştık bizde. Yorum bağlantısı
Mehmet Ozyurek 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 Geçicek, geçmeli Geçti o geçti.. Allah'ım tekrarından esirgesin de, kelimeyi yanlış yazmışın be 1 Yorum bağlantısı
Emre Gülşen 28 Aralık 2012 Paylaş 28 Aralık 2012 (düzenlendi) 2011'in sonunda yaklaşık 10 yıldır çalıştığım sigortacılık sektöründen ani bir kararla, istifa ederek babamın 1991'den beri faaliyette olan emlak ofisine geçerek, kendi işimin sahibi oldum.Kimilerine göre mevcut kurulu düzeni bırakıp, yeni bir işe başlamak çok zor bir karardı, kimilerine göre delilikti.Ama Allah'a çok şükür, beklentilerimin paralelinde hatta manevi yönden çok çok daha rahat bir iş düzenine kavuştum.2 hafta önce babam ayağını kırdı, şu an ayağındaki platin ve plakla evde istirahatte.Yıl içerisinde kaybettiklerimiz oldu, bunlarla üzüldük, ağladık.Ama hayat oyununa kaldığımız yerden devam etmeye çalışıyoruz.Ara ara reflüm azıyor, baş ucu şurubum gaviscon'la hasret gidererek devam ediyoruz. Şükürler olsun ki dermansız, çözümsüz sağlık problemlerimiz yok.Ama dileğim yeni yılın çok çok daha olumlu ve rahat geçmesi yönünde. Bu arada Ayça Hanım tekrar büyük geçmiş olsun, şifalar dilerim.Servet Abi başınız sağolsun, sabır ve rahmet dilerim... 28 Aralık 2012 tarihinde Emre Gülşen tarafından düzenlendi 5 Yorum bağlantısı
Caner Kardeşseven 31 Aralık 2012 Yazar Paylaş 31 Aralık 2012 (düzenlendi) 17 Yaşında kazandık üniversiteyi Samsuna gideceğiz. Sene 93. Kurtuluyoruz artık babadan. Otobüse binmeden önce gene 1 ton baba nasihatı..tartışma derken "Ben Herşeyi çok iyi biliyorum nasihate ihtiyacım yok" demiştim. Yine de cebime 3 milyon para koydu babam.İyi paraydı o vakit..Oğlum orada anan da baban da para dikkatli harca. Önce Allah'a sonra parana güven dedi ve yollamıştı... Aldık çıktık yola. Nevşehir'den Samsun'a 2 yolla gidilir, Kayseri üstü kötü kısa yol, Ankara üstü uzun rahat yol...12 saat Ankara üstünden gittim. O zamanlar sigara serbest, lcd ekran yok, klima çalışır çalışmaz ya donarsın ya bunalırsın.. O da ayrı hikaye ya, Benim hayatla mücadelem o otobüsden "inerken" başladı. Çünkü "inerken" o kabarık cüzdanımı otobüste düşürmüştüm... Daha önce kayıta geldiğimde yurt da çıkmamıştı. Çıksa da doluyudu 300 bilmem kaçıncı sırada... torpilimiz hiç olmadı zaten... Samsun Şehir merkezinde Cumhuriyet parkında indim. Elimde koca bir bavul,Almanya hatırası bir de poşet İnip kulubeye gittim anamı arayacam ya.. cüzdan yok... cebimde sadece 1 ekmek parası var.Jeton mu, gara gidecek dolmuş parası mı? Karnım aç. Ekmek aldım ağaç dibine hacetimi giderdim .. Çok iyi hatırlıyorum bunları..akşama kadar poşetime koyduğum ekmeğimle bilmediğim yerde dolandım. Akşam olunca artık yapacak iş kalmamıştı, yarında okul vardı , bir otele gittim vidinli diye. çok pahalıydı zaten perişan haldeyim arkasında bir otele yolladılar beni selamla... Meğerse o otel rus hanımların mekanıymış abi yarın veririm çıkarken parasını diyerek 3.katta oda verdiler. Bu hayatımda benim söylediğim ilk yalandı. veremeyeceğimi biliyordum. O yarın 1 hafta hiç bitmedi. en sonunda artık o ihtiyar orada olmayınca gidiyordum resepsiyona derken parayı istediler oda kapısında. Tamam abi çekip geliyorum ben diyerek çantamı ıvır zıvırlarımı bırakıp çeketimle aşağıya indim ya, o benim ikinci yalanımdı.. nereye çekiyorsun? kimlik bile yok yanımda, banka verir mi? Biz o zamana kadar karakola mı gittik gördük ki halimizi devlete arz edelim? sümme haşa... BU arada o 1 hafta boyunca Okul kampüsü kurupelite olan 20 km yolu yürüyerek gidip geliyordum. arkadaşların ısmarladıkları ile karnımı doyurdum... Malatyalı emirden borç aldım. 3- 5 gündür tanıdığım biri.. O aldığım ilk borçtu. Cumhuriyet parkında geceledim. elimde inşaat demiri ile bankta uyuduk günlerce... Ve ceketimi almaya çalışan o adamı dövdüğüm gibi kimseyi dövmedim...o benim ilk cinnetimdi Bu arada cüzdanım, Samsun Ordu arasında bir belediyeye ( sanırım onunda adı kurupelitti)ulaşmış onlar anamı babamı aramış bulmuşlar ..10 gündür haber alınamıyordu benden ama bizimkiler beni de yeni yeni merak etmeye başlamışlardı. Zira her ne şart altında olursam olayım, altından kalkabilecek yapıda yetiştirmişlerdi beni ve kesin güven vardı. Dönüp arkalarına bakmaya hiç ihtiyaç duymamışlardı daha önce.. Fakat 1 haftayı geçince okulu aramışlar, onlarda burada evet, eğitimine devam ediyor lafını duyunca rahatlamışlardı... Ama biz kepazelik içindeydik.. Bazen arkadaşlarda kalıyordum ama artık kokmaya başlamıştı üstümüz başımız. Aldığım borçlarla otele gittim bir gün.. parasını borcumu ödedim gecede kalırım dedim.. Odamda duş alırken, Oteli polisler bastı Bilader, kime anlatacan? Ahlaksızlık yapılan bir otelde kalıyorsun ve duştan çıkmış anadan ürüyansın , orayı da polis basıyor.. Kime anlatacaksın? zaten polisten korkarım, atlet don giyip çanta manta camdan fırla... bavulu 3. kattan attım ya tamam, yangın merdiveninden aşağıya yürü babam.. ) Ayakkabı mayakkabı yok çıplak orada 1.kat ile yer arasında boşluk var yüksekçe aşağı metlicem yukardan polis bağırır "dutun la şunu " diye.. Yav sanki hovardalık yaptık.. yangın merdivenin dibini kitlemişler. Çıbıkların arasından da ben sığmıyorum? pantolonun kemerini çıkartıp asma kilitin arasından geçirdim. kemerin iki yanından da bir asıldın mı o asma kilidin içindeki bilye yerinden çıkar.fix çıkar.. açılır.. Bizim Naim abinin güvercinliğine öyle girip takla güvercinleri değiştirirdik ..oradan kalma yanlış anlamayın.. Abi açmasına açtıkta, polis geliverdi... karakol..o benim ilk karakola gidişim... 1 sene sonra üniversite olayları olduğunda gene karakola çekmişlerdi beni, aynı sorgu polisi beni tanıdı.. ne hafıza var adamlarda.. " Oğlum ben seni geçen sene fuhuştan içeri almadım mı" diye sorduğunda, dava arkadaşlarının sana bakışı ne master carda var ne visa cardda.. Biz derdimizi anlattık ama çok sonradan öğrendik, polis kimin suçlu suçsuz olduğunu kişi konuşmadan biliyor arkadaş. hemde emen biliyor. bizim çektiğimiz onlara eğlencelik oldu.. nasihat falan yolladılar.. En çok da şu laf kodu: " oğlum bu açlık lan? gelir gelmez dalmışın lan sen.."... Bu arada babam, cüzdanımın bulunduğunu benim olmadığımı duyunca bayılmış falan.. cüzdan okula gelir, beni çağırırlar cüzdanımı teslim alırım ya... O benim , gurbette ilk ağlayışımdı... Ömer Ay isimli bir büyüğüm yardım etti de önce turizm il müdürlüğünde sonra dsi yurdunda kaldım. süre bitince atıldım. Öğrenciye ev veren yok. Sık gittiğim cafe sahibi garsoniyerinde kaldım, orası da çapkınlık yuvası, korktum gene polis basar burayı diye kaçtım. Bir aşırı radikal sol görüşlü ile tanıştım , hadi burada kalalım dedik, herif teröristleri öven, dini kitapları yeren konuşmalar yapınca aynı gece, sokakta yatarım diyip ayrılmalarım.. Ve bir gün birisinin evini öğrenciye vermesi ile 2 ay sonra huzura ermem... Arkasından gelen 7 buçuk yıllık üniversite hayatı Atacağız artık seni dediler. Korktum, öyle bitirdim okulu . Şimdi mi? şimdi kimseye benim başıma bir şey gelmez, ben her şeyi biliyorum falan aman.. aman.. Her an her şey olabilir triplerinde gözüm fıldır fıldır Valla 31 Aralık 2012 tarihinde Tahir İlter tarafından düzenlendi 10 Yorum bağlantısı
Çağlar Bayur 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 okudum, bi daha okuycam ama beaaa özetini yazsak komedi filmi olur amma, çok güzeldi, Emmi mutlaka oku, Hilton var, dayak var, otelden kaçarken basılan var, ama başroldeki measum... 2 Yorum bağlantısı
Misafir 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Güzel hikaye, biraz imla hataları, biraz da maddi hatalardan arındırılsa, ana haber bülteni sonrası kısa hikayelerden olurmuş. Sürükleyici bir anlatımınız, güzel bir üslûbunuz var, sıkılmadan sonunu merak ederek okudum. Tamamen size aitse bu yeteneğinizin üstüne gitmelisiniz. Tebrikler. Yorum bağlantısı
Misafir 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Sağlam tecrübeleriniz olmuş bu hayatta. Yorum bağlantısı
Misafir 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Tebessüm ettirdiniz caner abi,yüreğinize sağlık. Yorum bağlantısı
Caner Kardeşseven 31 Aralık 2012 Yazar Paylaş 31 Aralık 2012 (düzenlendi) Güzel hikaye, biraz imla hataları, biraz da maddi hatalardan arındırılsa, ana haber bülteni sonrası kısa hikayelerden olurmuş. Sürükleyici bir anlatımınız, güzel bir üslûbunuz var, sıkılmadan sonunu merak ederek okudum. Tamamen size aitse bu yeteneğinizin üstüne gitmelisiniz. Tebrikler. Teşekkür ederim beyabi. İmla hatalarını düzeltmek istedim ama yazıyı dahi forum yükleyemedi bazı türkçe karakterleri silmek zorunda kaldım.Başlığı dahi samsun hatırası diye yazacaktım ama onda da imkan olmadı. Tuttum boş içerik yollayıp, düzenle sekmesinden kopyala yapıştır ile yazdım.Metin hatalarını düzeltmeme izin vermiyor 3 defa denedim . Tamamen benimdir, bizzat yaşadım. iltifatınız için teşekkür ederim . Ama üstüne gitmeyi hiç düşünmedim.İsterdim. Teşekkür ederim.. 31 Aralık 2012 tarihinde Caner Kardeşseven tarafından düzenlendi Yorum bağlantısı
Tahir İlter 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Eline sağlık abi.Başlık işi tamam ileti kısmını elim boşa çıktığında ben veya müsait olan bir mod arkadaşımız düzenler sıkıntı değil 1 Yorum bağlantısı
Mehmet Ali Karakaya 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Tamamını okudum, elinize sağlık 1 Yorum bağlantısı
Caner Kardeşseven 31 Aralık 2012 Yazar Paylaş 31 Aralık 2012 Eline sağlık abi.Başlık işi tamam ileti kısmını elim boşa çıktığında ben veya müsait olan bir mod arkadaşımız düzenler sıkıntı değil Çok teşekkür ederim kardeşim çok iyi oldu bu 1 Yorum bağlantısı
Hüseyin Yergin 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 bavulu 3. kattan attım ya tamam, yangın merdiveninden aşağa yürü babam.. ) Ayakkabı mayakkabı yok çıplak orada 1.kat ile yer arasında boşluk var yüksekçe aşağı metlicem yukardan polis bağırır "dutun la şunu " diye.. Yav sanki hovardalık yaptık.. yangın merdivenin dibini kitlemişler. Çıbıkların arasından da ben sığmıyorum? pantolonun kemerini çıkartıp asma kilitin arasından geçirdim. kemerin iki yanından da bi asıldın mı o asma kilidin içindeki bilye yerinden çıkar.fix çıkar.. açılır.. Sadece buradan bir türk filmi çıkar, elinize sağlık. 1 Yorum bağlantısı
Ercüment Koyuncu 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Yaşanan zorlukları tebessümle okuttunuz tebrik ederim 1 Yorum bağlantısı
Nihat Palolu 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Okul yılları bambaşka oluyor işte. Bende kısa birşey yazayım. Öğrenciyim, 97 de gece Kırşehir'de polis durdurdu. Evrakları istedi arabadan inmeden verdim. Polis memuru arabadan 2-3 metre uzaklaştı yüz ifadesi değişti omuzunda asılı silahın namlusunu bana çevirdi ve, arkadaşım memleketin Malatya, kimliği İzmir'de almışsın, öğrencisin, 58 plakalı araba ile gecenin bu vakti Kırşehir'de ne arıyorsun deyip in arabadan demişti. Tabi derdimi zor anlatmıştım 4 Yorum bağlantısı
Serhat Böcek 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 Başınızdan geçen olaylar,yaşadığınız zorluklar ve size kazandırdığı sağlam tecrübe;heyecanla ve tebessümle okudum.Elinize sağlık güzel bir yazı olmuş. 1 Yorum bağlantısı
Ertan Alptekin 31 Aralık 2012 Paylaş 31 Aralık 2012 (düzenlendi) Hikayeyi okuyunca artık çok zenginim, üniversite öğrencilerine kalacak yer ayarlıyorum tarzında bir son bekler gibi oldum 31 Aralık 2012 tarihinde Ertan Alptekin tarafından düzenlendi 1 Yorum bağlantısı
Recommended Posts