Mehmet Kaya 30 Eylül 2012 Paylaş 30 Eylül 2012 Başın sağolsun.Rabbim sizlere sabır versin. Okuduktan sonra gençlik yıllarımda babama karşı yaptıklarım geldi aklıma. Gözlerimden yaş geldi. Ramazanda Mehmet Pınarla Cuma namazı kıldığımız caminin bahçesinde Çınar ağaçları vardı. Gölgesi o kadar güzeldi ki. Mehmet Pınar'ada orada demiştim. Baba çınar ağacı gibidir derler şimdi anladım nedenini. Çınar ağacının gölgesi bir başka oluyormuş dedim. Baba çınar ağacı gibiymiş. 1 Yorum bağlantısı
Fatih Mehmet Uslu 30 Eylül 2012 Paylaş 30 Eylül 2012 dedem 2003 te vefat ettiğinde 21 yaşındaydım ve cenazesinde hiç ağlamadım, aradan 8-9 sene geçti artık mezarına her gidişimde gözlerim doluyor, unutulu denir ama gittikçe ağırlaşıyor galiba. Allah sizede sabır versin. Babanızın varsa günahlarını affetsin. Yorum bağlantısı
Erkan Kıyak 30 Eylül 2012 Paylaş 30 Eylül 2012 Başınız sağolsun, yazdıklarınız çok içten, çok dokunaklı... Yorum bağlantısı
Mustafa AKTÜRK 30 Eylül 2012 Paylaş 30 Eylül 2012 Başın sağolsun abi. Öyle bir içtenlikle yazmışsın ki çok duygulandım yazdıklarına.Allah mekanını cennet etsin. Yorum bağlantısı
Cengiz Aratemur 30 Eylül 2012 Paylaş 30 Eylül 2012 Başınız sağolsun...Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun... Yorum bağlantısı
Serkan Toker 30 Eylül 2012 Paylaş 30 Eylül 2012 Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun... Yorum bağlantısı
Cüneyt Genç 30 Eylül 2012 Paylaş 30 Eylül 2012 Allah rahmet eylesin.Mekanı cennet olsun.Başınız sağolsun. 60 yaşında bir adamın hastanede yatarken ''baba nerdesin baba'' diye ağladığı geldi aklıma Yorum bağlantısı
Seçkin Kaçar 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 ALLAH rahmet eylesin,mekanı cennet olsun.. Yorum bağlantısı
Murat Ersel Çevik 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 Allah gani gani rahmet eylesin. Sizlerede sabırlar versin. Yorum bağlantısı
Misafir 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 Caner kardeşim Allah babana gani gani rahmet, mekânını cennet eylesin. 2003 yılında 51 yaşında ağabeyimi, geçen sene de 83 yaşında babamı kaybettim. İkisini de mezara yerleştirip sağına yatırmak ve yüzlerini açmak bana nasip oldu. Çok zordu. Tek kelime: ikisini de çok ÖZLÜYORUM, ve bu özlemim hiç azalmıyor. Belki yaşlandığımızda onlara kavuşacağımızı bilmek, ölüm korkusu yerine kavuşma telaşı hissetmemizi sağlayacak. Allah hepimizin geçmişlerinden rahmetini esirgemesin. Yorum bağlantısı
Murat Ersel Çevik 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 (düzenlendi) 2006 da eşimde babasını kaybetti. Ne o günü ne de sonrasını hiç unutmadık. Bugün bile hala yanımızda gibi. Bir gün eşimi bilgisayar başında ağlarken buldum. Şu şiiri dinliyormuş. Ne zaman bu şiiri dinlesem babamı arar halini hatırını sorarım. 1994 den beri ayrı yaşıyorum. Kader bir türlü yakın oturmak mümkün olmadı. Uzakta da olsa o hep benim yanımda. Şükür ki bizler bu yaşımıza kadar baba sevgisini tadabildik. Ya o ufacık yaşlarında yetim kalan yavrular...? 1 Ekim 2012 tarihinde Murat Ersel Çevik tarafından düzenlendi 1 Yorum bağlantısı
Cihan Beliceli 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 Böyle durumlarda boğazımda hep bir düğüm birşey diyemem susarım. Allah rahmet eylesin. Yorum bağlantısı
Mert Can Üzger 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 Allah rahmet eylesin... Kelimelerin kifayetsiz kaldığı an... Yorum bağlantısı
Ali Gürsoy 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 Eminimki , okuyan herkezin benim gibi gözleri doldu ve yazılanları okurken o sahnelere gitti gözü . Allah sabırlar versin sizlere ve sevenlerine , yakını'nı kaybetmek acıların en zorudur bilirim . Yakın zamanda peşpeşe iki amcamı kaybettim çok zor yokluklarına alışmak . Küçüklüğümde Hasan amcam benim süper kahramanımdı resmen , apartmanımızın bütün tamirat işlerini o yapardı. Bende hayranlıkla izlerdim ... Tekrar başınız sağolsun , Allah rahmet eylesin . Yorum bağlantısı
Ahmet Kalkan 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun... Yorum bağlantısı
Güvenç Terzierol 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 başınız saolsun. İnsanoğlu herşeye alışıyor. Üniversiteyi kazandığım gün Baba'mın akciğer kanseri olduğunu ancak yayılarak beyin karaciğer böbrek üstü bezler ve kemiklerde olduğunu ve 3ay ömür biçildiğini Üniversiteyi kazandığım gün öğrendim. Kazandım ehliyetimi yeni almıştım Baba'ma sürekli arabanın bakımını yaptıralım lastikleri değiştirelim, dur ben bir yıkatıp geleyim arabayı diye yerimde duramazken onun suratında ki mutluluğu görürkenki zevkime değişecek şey yok taki öğleninde 3 aylık zorbir dönemi öğrenene kadar. istemeyerek te olsa babamın isteğiyle gittim çanakkaleye her hafta sonu cuma okuldan doğru iskeleye otobüse her pazar geceside otogara çanakkaleye gittim geldim 3 ay. Kendimi boş yere kandırdım hep iyileşecek diye ama olmadı ta ki ''3ay 3 gün'' geçene kadar o zaman anladım iyileşmeyeceğini çünkü artık zar zor hırıltıyla bile olsa nefes alamıyordu elini tuttuğumda sıkmıyordu öptümde bana bakmıyordu kapalıydı çünkü gözleri artık yoktu yanımda. İnsan anlayamıyor ne yapacağını herşey anlamsızlaşıyor uzun bir süre nasıl olsa bizde öleceğiz neden koşuturuyoruz ki bu kadar neden uğraşıyoruz neden hırpalıyoruz neden geçinmek için canımızı dişimize takıyoruz. ama sonra yavaş yavaş küllenince içinde ki alev etrafında ki sevdiklerini gördükçe anlıyorsun işte bunlar için bu mücadele. ben 18 yaşındaydım Babam 54. Ben daha yeni kendimi bilmeye başlamıştım sırtım hep yaslanıktı ''babama'' anlayamadığımda bilemediğimde hemen ya telefon eder yada gider yanına oturur sorar öğrenirdim. Bazen yemek masasında bazen iki bira biraz müzik biraz esinti bir sahil kenarında anlatırdı dinlerdim ders çıkartmaya çalışırdım. ama artık alıştım olmayışına buna alışınca insan diğer herşeye alışıyor. Gitmiyorum artık İstanbula bekliyorum bayramı ne gerek var masrafa!! böyle demez yeri gelir cebimde ki son parayı otobuş bileti alır giderdim yinede istanbula.. buna da alıştım. acınızı içinizde ki ateşi çok çok iyi anlıyorum. ama buda geçecek kanun bu çünkü elinizde değiğl elimizde değil asla unutmayacağız içimiz sizin gibi böyle yazıları okuduğumuz her seferinde çok sızlayacak ama en fazla 15-20 dakika bilemedin 1 saat.. hayat devam ediyor bazen istemesekte elinde olmuyor bakıyorsun sınavlar vizeler finaller bakıyorsun yetişmesi gereken raporlar bakıyorsun ay sonu birbirini tutmayan hesaplar bir anda çıkmış aklından acın kapılmışsın hayata. başınız saolsun tekrar.. 1 Yorum bağlantısı
Yusuf Yurttaş 1 Ekim 2012 Paylaş 1 Ekim 2012 Çok güzel yazmışsın abi, mekanı cennet olur inşallah. Ama bir de beraber zaman geçirebilmişsin ne güzel her ne kadar hiç bir ayrılık güzel olmasa da. O zamanları baban hayatta olmasına rağmen geçiremeyebilirdin benim gibi belki de. Tekrar başın sağolsun abi, allah sabır versin... Yorum bağlantısı
Serdal Soysal 2 Ekim 2012 Paylaş 2 Ekim 2012 Caner başın sağolsun, resmen şu an ağlıyorum Yorum bağlantısı
İbrahim KAMALI 2 Ekim 2012 Paylaş 2 Ekim 2012 Başınız sağolsun allah geride kalanlara sağlık mutluluk uzun ömürler nasip etsin. Yorum bağlantısı
Recommended Posts