Skor Tablosu

Beni alma diyen arabayı sonunda aldık... Şükürler olsun bir şekilde evin önüne kadar geldi. Aslında bu forumu tanımama vesile olan ve hâlâ kahrımı çeken Fiesta 'm için yıllardır bir konu açmamışken, Kadett için böyle bir girişimde bulunmam umarım emektarı üzmez. Onun konusuna da kısmet diyelim ve Kadett ile olan maceramıza başlayalım. 06VNP80 plakası ile bu arabayı ilk bulduğumda Konya 'dan ilana çıkmıştı malum sitede. O zamanlar daha bakımlı ve güzeldi tabi. Ayrıca tamamen sarı renkliydi. O zamanki sahibi ile görüştüğümde fuarlarda bile boy gösterdiğini söylemişti. Aracı aldıktan sonra belgerin arasında o zamanki sahibinin adını taşıyan bir kart görünce anladım ki o da keyif aracı yapmıştı. LC Waikiki 'de mağaza müdürüymüş. Neyse tam almaya niyetlenip gün belirlemişken, ev alma sürecine girdiğimiz için bu hevesimi üzülerek ertelemek zorunda kalmıştım. Sonrasında da bir ve ya iki farklı ilanda da karşıma çıktı ama yine öncelikler yüzünden kısmet olmadı. Taki artık kendim için de geç olmadan bir şeylerin yapma zamanı geldiğini anlayıncaya kadar. Öylesine dolanırken LetGo 'da denk geldi ilan. İletişim için numara vs yoktu ve yayınlanalı 3 ay kadar olmuştu. Satıldı mı satılmadı mı diye düşünürken iki satır yazdım hala satılık mı diye. Aradan bir kaç gün geçince cevaben satılık olduğu bilgisi geldi. Satıcı yurt dışında olduğunu dönünce görüşebileceğini söyledi. Bekledik bi 10-15 gün kadar. Ses çıkmayınca yeniden yazdım. Bir kaç kişi daha sorunca kime cevap yazdığını unutmuş o da. Sonra görüştük telefonda. Yaptığım kontrollerde aracın muayenesinin bittiğini görmüştüm. Bu da aracın devri için çekme belgesini şart koşuyordu. Oysaki benim niyetim arada bir turlayıp çalışmasına ara vermemekti. Bir fiyat istedim ve söylenilen rakamı pazarlık etmeden muayeneli olarak verirse arabayı kabul ettim. Muayene ki ne muayene. Arap saçına döndü bizim iş. Muayeneye mani olmasa da detay sorgularda haciz tespit ettik araçta. Yurt içi yurt dışı derken bürokratik işler ile kendisi ilgilenmediğinden vakti geçen borçlar için işlem yapmış hemen ilgili vergi dairesi. Neyse bu bilgi ile satıcı da gerekli tespitleri yapıp haczi kaldırdı. Muayene için 2019 Mart ayı için konuşursak, sigortasının da olması gerektiği öğrenildi. 4. basamak ve gecikme cezalı poliçe de epey tutmuş tabi. Bir ara abi gel vazgeçelim dese de satıcı, bir yola girdik artık geri dönüş yok diyerek ikna ettim sürece devam etmeyi. Bir kaç defa muayene olma teşebbüsünden elimiz hep boş döndü. LPG çalışmadı egzozdan kaldı. Egzoz olmayınca muayeneye almadılar. Sonra yolcu kapısı arıza yaptı, kapı açılmayınca muayene istasyonundan geri çevirdiler. En sonunda yanlış saymadıysam 10 kadar ağır kusurla kala kaldık Ağır kusurlarda muayeneden geçecek kadar "giderilince" sonunda beraat belgemiz çıktı ve satış için gün kararlaştırdık. Bu süreçte ayrıca takip ettiğim bir plaka vardı. İlk arabamızın plakası kırmızı bir Yaris 'teydi. Böyle bir işe girişince eğer boştaysa neden olmasın dedik ve kontrol ettiğimizde boşa çıktığını gördük. İlk masrafımızı da plaka tahsis ile yaptık böylece. Kısaca bu işlemden de bahsedelim. Öncelikle trafik tescile sözlü olarak müracaatta bulundum. Plakanın boşta olduğu anlaşılınca, alınacak aracın mevcut plaka bilgisi ile gereken tahsis o araca yapılıyor. Evrak olarak sadece dekont verdim Yani istenilen bilgiler, alınacak aracın mevcut plakası, tahsis edilecek plaka numarası, alacak kişinin (kendimizin) kimlik numarası ve dekont. Bazen noterler tahsis edilen plakayı göremiyormuş ama bizde öyle bir sorun olmadı çok şükür. Geceden çıktım yola. İçim içime sığmıyor tabi. Sabahın ilk ışıklarında yolculuk sona ermişti. Servis ile navigasyondan takip edebildiğim kadarıyla yakın bir yerde indim. Şans eseri ilk girdiğim sokakta ne göreyim. Tam da karşımda. Hiç zorlanmadım bulmak için. Resmen işte buradayım al beni de gidelim der gibiydi. Erken saatler olduğu için sahibini aramadım. Bir süre sonra mesaj olarak yazdım. Müsait olunca gelin devri yapalım diye. Bir süre sonra buluşup biraz anlattıktan sonra noterin yolunu tuttuk. Aldığından beri ruhsatı çıkarmayınca ben gelmeden önceki gün ruhsat için gittiği, nispeten daha sakin bir notere gittik. Oldukça da kısa sürdü işlemler. Ardından tahsisli plakayı bastırmak için Şoförler Odasına... 15-20 dakika içinde plakamızı da aldık ve artık araba benimdi. İlk çalıştırma ve sürüş tecrübesi... Aracın kontak anahtarını çevirmek için epeyce uğraştık. Çok ince bir ayarı var. Denk gelmesi gerek. Denk getirdiğinde de çalışması tabi Önceki günden muayene için koştururken benzin kalmamış araçta. LPG ayarı da çok sağlıklı değil deyince, soluğu elimde bidonla benzin istasyonunda aldım. Bir bidon benzini boca edince depoya motorun sesini duyabildik. Pek istekli değildi çalışmaya ama, çalışır kalabilmek için de elinden geleni yapıyordu. Anladım ki o da gitmek istiyor bir an önce. Bu arada güzergâh başlangıç noktam Sultanbeyli. Oradan İçerenköy 'e uğramam gerekti. @Önder Özcan 'dan aldığım Focus 3 için android multimedya da beni bekliyordu. Ormanlık yol nispeten tenha olunca aracın karakterini anlamam açısından da iyi oldu bu 15-20 km'lik yolculuk. İlk arıza... İçerenköy 'den ayrılmak üzereydim ki geri vitese taktım ve o da ne. Gaza bastığım halde hiçbir tepki yok. Biraz şaşkınlıktan sonra sorunun gaz teli olduğunu anladım. Zaten öyle bir bağlanmış ki yerinden çıkmaması imkansızdı. Bagajda gördüğüm bir cırt kelepçe ile basit tamirimizi yaptık ve yola koyulduk. Sahil yoluna doğru gitmeye çalışıyordum. Pendik - Yalova feribotu ile karşıya geçmeyi planlamıştım. Sahil yoluna inince sağ şeritten uygun bir şekilde yoluna devam ettim. Trafik ışıklarından birinde beklerken sol çaprazımda duran bir araçtan hanım ablamızın fotoğrafımızı çektiğini fark edince dedim Recep doğru yoldasın Soluğu feribot kuyruğunda aldık sonunda. Her gören markasını modelini soruyor tabi Dedim nazar değmez inşallah. Eski sahibi de öyle demişti çünkü çok nazar var bu arabada diye. Olur olmadık arıza çıkarıyormuş. 45 dk'lık feribot yolculuğundan sonra soluğu Yalova'da aldık. Korkum Yalova 'dan sonraki rampalar ve özellikle Gemlik rampasıydı. Zorda olsa bu engelleri aşmayı başardık ve nispeten daha düz yollardayız. Şanzıman oranları çok garip aracın. 1 'in az geldiği yerde 2 fazla, 3 ün az geldiği yerde de 4 fazla geliyordu. Ona da alıştık bir süre sonra. Epeyce bir yol yaptık. Bende şaşırıyorum tabi arıza çıkarmadan yol aldığımıza. Derken Uluabat 'taki trafik ışıklarına yaklaştığım sırada araç birden stop etti ve tık yok. Zaten sağdan gitmeye özen gösterdiğim için aracı hemen yolun kıyısına alabildim ittirerek olsa da. Araçta elektrik var. Farlar çalışıyor, teyp çalışıyor. Ama kontağı çevirince hiç can yok. O sırada yol kıyısındaki lokantalarda çalışan bir genç geldi sağ olsun. Dedi hayırdır. Elektriksel bi sıkıntı var anlamaya çalışıyorum dedim. Oto elektrikçi varmış Uluabat 'ta. İstersen çağırayım dedim. Yani bu kadar şans olur Sağ olsun hemen geldi. Kısa bi kontrolden sonra yerinden çıkan bir kablo tespiti ile arıza giderildi. Masraflar başladı haliyle Hava kararmadan eve ulaşabilmeyi umuyordum. Müsait olan yerlerde hız yapmadım desem yalan olur Nasıl bir cesaretse... Dikçe bir yokuştan aşağı inerken şu LPG 'yi bir deneyeyim dedim. Amanın o da ne. Sanırsın nitro açtım. Araba o kadar seri hale geldi motor o kadar rahatladı ki bunca yolu benzin ile geldiğime kızdım. LPG 'de sorun yaşayıp yolda kalmaktansa bütün yolu benzinle gelirim diye düşünmüştüm. Çanakkale il sınırlarına ulaştığımda güneşte gözümü almaya başlamıştı guruba yol alırken. Biga 'yı geçtiğimde pek ihtiyaç olmasa da farları açarak devam etmeye karar verdim. Lapseki 'ye yaklaşırken LPG tankının dibinde kalan son gaz damlası da bitince kalan yolu benzinle bitireyim dedim. Şükürler olsun artık bitti derken, yaklaşık 10 km kala tatlı bir rampada araç yoruldum ben dedi ve bir adım ileri gitmeyi reddetti. Onca yolu gelebilmenin gururunu mu yaşasam, aracın eve gelemeden yolda bırakmasının hezimetini mi... Bu iki duygu arasında çeşitli denemelerden de sonuç alamayınca çekici ile yolu tamamlamaya razı olduk boynumuz bükük. Neyse ki artık evin önünde ve nice maceralara atılmak için güzel günleri bekliyor. Şimdi gelsin fotoğraflar... İlk sayfayı fazla yormamak için genel görünümle ilgili görselleri paylaştım. Detaylı ve kusurlu fotoğraflar devam eden sayfalarda yerini alacak.